اگه به زندگی کردن رسیدی
اگه اون روی سکه رو ندیدی
از کوه های غربی سر در نیاوردی
اگه روزمرگی تموم شد
اگه خاطره ها یادت اومد
از وسطای راه کم نیاوردی
یادت نره یه بعدظهر پاییزی
زیر چتر شاخه های چنارا
تو این هوایی که تهران خواستنی میشه
بهت گفتم ما دوتا فرق داریم
نمیذاریم آخرش تلخ تموم شه
گفتی میمونم واسه همیشه
جمشید